پای دکوراسیون که به میان می‌آید همه ذهن‌ها معطوف به تغییرات خاص و عجیب و غریبی می‌افتد که رنگ و‌بوی دکوراسیون‌های خارجی می‌دهد.
دکوراسیون سنتی به چه دکوراسیونی گفته می‌شود؟ آیا دکوراسیون سنتی فقط مربوط به خانه‌های ایرانی است یا در سایر کشورها نیز وجود دارد؟ چگونه یک دکوراسیون سنتی در خانه به وجود بیاوریم؟ در این مطلب از مجله دلتا به همه این سوالات پاسخ خواهیم داد. با ما همراه باشید.
آیا هر دکوراسیون قدیمی را می‌توان یک دکور سنتی نامید؟ پاسخ این سؤال منفی است. با تعریف ساده‌ی دکوراسیون سنتی پی خواهیم برد که چه نوع دکورهایی از گذشته سنتی به حساب آمده و کدام یک قدیمی، تاریخی محسوب می‌شوند.
به زبان ساده دکوراسیونی که از ویژگی‌های زمانی قبل از خود (دوره‌های کوتاه و یا حتی بلند مدت پیش از خود) استفاده میکند، بر اساس ویژگی‌های بومی و منطقه‌ای ساخته یا سازگار شده است و تمام المان‌ها و قواعد هنری و طراحی دوره خود را رعایت میکند، دکوراسیون سنتی گفته می‌شود. با این تعریف کاملاً مشخص است که دکوراسیون ماقبل میلاد مسیح سنتی نبوده بلکه یک دکور یا مدل تاریخی است.
در کشورهای توسعه یافته به دلیل علاقه فراوان جوانان به سبک‌های خاص و نو، دکورهای به سبک امروزی یا همان معاصر و مدرن مورد توجه قرار دارد اما با گذشت زمان و احساس خلأ در طرح، رنگ و لوازم این سبک‌ها، آنها نیز کم کم به سمت دکورهای سنتی و قدیمی روی گردان شده که همین موضوع رشد سریعی را در زمینه گرایش به سمت دکوراسیون سنتی نشان می‌دهد.
از ویژگی‌هایی که جوامع در دکور و طراحی منزل در پی آن هستند مواردی مانند آرام بخشی، منظم بودن و همینطور قابل پیش بینی بودن است که قدرت جذبه این سبک از دکوراسیون را افزایش داده است. آنها از پی هرج و مرج به دنبال سکون و سادگی هستند و انتخاب اصلیشان را دکوراسیون سنتی قرار داده‌اند.
در زمینه طرح و رنگ اعتقاد بر این است که یک اتاق با دکوراسیون سنتی نه پر از رنگ‌های جیغ و رام نشدنی است و نه مانند سبک‌های دیگر رنگ و رو رفته و بی روح. گل‌های روی پارچه‌ها با رنگ‌های ساده و ملایم آراسته شده‌اند، رنگ دیوارها یا کاغذهای دیواری به دور از هیاهوی امروزی ساده و ظریف می‌نمایاند. اشکال هندسی منظم و در راستای چیدمان اتاق بوده و همه وسایل اتاق به سبک کلاسیک انتخاب می‌شود. نور اتاق‌ها هرگز نئونی یا فلت نبوده و از لوسترها و لامپ‌های عادی استفاده می‌شود.
در مورد چیدمان اتاقی مانند نشیمن در سبک سنتی، درست مانند اتاقی که به صورت رسمی چیده می‌شود، مبلمان در مرکزیت توجهات قرار می‌گیرد و نزدیک‌ترین موقعیت برای کاناپه به شومینه مورد تأیید واقع می‌شود. در اتاق‌های سنتی یا همان تردیشنال رنگ‌ها هرگز باعث جلب توجه نخواهند شد؛ بلکه خود مجموعه اتاق هوش از سر بیینده می‌برد. اغلب مبل‌ها در دکوراسیون سنتی، از نوع مبل کلاسیک بوده و با پایه‌ها و دسته‌های چوبی کار شده به اتاق راه می‌یابند.
به هیچ وجه از لوازمی مانند فولاد آب دیده ضد زنگ یا پلاستیک‌ها یا مواردی مانند آنها در اتاق استفاده نشده و نمی‌شود؛ چرا که جای این لوازم در دکوراسیون سنتی نیست. پنجره‌ها با پرده‌های والون دار بزرگ و چین دار که تا پایین و روی زمین کشیده می‌شوند پوشانده شده‌اند و در زیر پرده‌ها نیز پارچه‌های سفیدی به منظور جلوگیری از تابش مستقیم نور به اتاق نصب گردیده است.
قاب‌های عکس، آینه‌ها و حتی آباژورها نیز در راستای ساختن یک فضای سنتی انتخاب و نصب گردیده‌اند، و در انتها فرش‌های گران‌بها، تک و خاص بر روی کفپوش‌هایی از چوب‌های با کیفیت پهن شده‌اند تا این نمایش خیره کننده به بهترین نحو ممکن به پایان خود نزدیک شود. در سایر اتاق‌ها و اماکن دیگر خانه مانند پذیرایی یا اتاق میهمان نیز از همین الگو استفاده می‌شود. در بخش ناهارخوری و نشیمن لوازمی وجود دارند که مختصراً از وجود آنها نام برده می‌شود.
بلوریجات، قاشق‌های نقره یا استیل جلا خورده، ظروف چینی و همین طور لوازم مطبخ که از آلیاژهای آبکاری شده و ناب استفاده می‌شوند و بر روی میزهای تماماً چوب در فضایی دلنشین چیده شده‌اند. رو میزی‌ها دست دوز و کاملاً اعلا بوده و در مواردی حتی پارچه‌های ابریشمی نیز به چشم می‌خورد و با طراحی یکپارچه صندلی‌ها و میز، هارمونی الهام بخشی بر سر میز ناهار خوری پدید می‌آید.
این دکوراسیون سنتی که در بالا با عنوان دکور سنتی غیر ایرانی تشریح شد مربوط به کشورهای غربی بوده و کشورهای آفریقایی، و آسیای شرقی دکوراسیون سنتی و خاص خود را دارا می باشنند. هر چند که دکور مذکور در کشورهای نام برده شده نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما اولویت اصلی استفاده از دکوراسیون سنتی بومی در هر کشوری است.
پیشنهاد مطالعه: برای تغییر در دکوراسیون مطلب “تغییر دکوراسیون با ۴ نکته ساده” را مطالعه کنید.
